البارت الاول للكاتبه يارا عبد العزيز.
اسر پغضب :- و الله العظيم يا ملك و الله العظيم لو الز..فت اللي انتي حاطه على عينيكي دا متمسحش لهكون مزعلك مني و اوي انا ماشي و ابقى اشوفك حاطه فى الفرح مش كفاية عينيكي اللي بتسحر
قال كلامه و مشي من قدامها و هو مش فاهم تصرفه و لا هي قادرة تفسره
ملك :- عادي يا ملك ما انتي بنت عمته انتي بنت عمته و بس
فردوس:- اسر
اسر :- نعم يا امي
فردوس بحدة :- سيب ملك فى حالها انت كتب كتابك على غيرها انهاردة و انت اللي اخترت
اسر :- مش فاهماك
فردوس:- لا انتي فاهمني كويس اوي و انا بقولك اهو بلاش يا اسر كفاية على ملك كدا منك انت اتخليت عنها و بقيت واحد راجعي عشان اتجوزت و بقيت مطلقة انا عارفه ان حقك ترفضها بعد ما اطلقت بس خلاص ملكش دعوة بيها خليك فى اللي هتبقى مراتك انهارد
فردوس بمقاطعة:- ملك اختك تمام اختك الصغيرة و بس و بلاش عشان جدك ميزعلكش انت عارف كويس اوي ملك عنده ايه
اسر پضېق :- تمام
جهزوا كلهم و ركبوا العربيات اسر راح يجيب روان من الكوفير و الباقي سبق على القاعة فكانت عبارة عن قاعة مفتوحة و شكلها بسيط و جميل جدا ، دخل اسر و روان ملك بصتلهم پحژڼ بس سرعان ما استغفرت ربنا اتمنتلهم الخير و ابتسمت و هي بتحاول تتأقلم بس غصبن عنها قلبها و جعـ..ها جدا ، جت تروح الحمام بعد ما حسيت انها مش هتقدر تحضر كتب الكتاب و تشوفه و هو بيقول زوجني ابنتك و اللي ھتكون روان بمجرد ما اتخيلت قلبها اتقـ..طع ، جت تروح جدها وقفها
عادل :- رايحة فين يا ملك
ملك بصوت مخـ..نوق :- الحمام يا جدو
عادل :- تمام متتأخريش هنكتب الكتاب كمان نص ساعة
ملك :- تمام
جريت على الحمام ، حمدت ربنا ان مكنش فيه حد ، نزلت النقاب و بصيت فى المرايا ، نزلت دموعها و دخلت فى نوبة بکاء ، مسحت دموعها
ملك :- خدي نفس و خليكي قوية دي صاحبة عمرك و دا ابن خالك و أنتي سمعتي بنفسك قال لصاحبه ايه عليكي اهدي يا ملك اهدي و خدي نفس عميق هو ميستاهلكيش و مختركيش اهدي
خدت نفس عميق راح المأذون قعد على كرسي قدام التربيزة و قعد جانبه اسر غمضت عينيها پحژڼ و هي بتتمنى ان تكون فقدت سماعها فى تلك اللحظة عشان متسمعش اي حاجه فتحت عينيها على صوت المأذون و هو بيبصلها
المأذون:- مين وكيلك يا عروسه
بص الجميع للمأذون بأستغراب و خصوصاً روان اللى اتحمقت اوي
روان :- حضرتك فاهم غلط العروسة هي انا مش ملك
المأذون:- ازاي يبنتي فى الورق اللي قدامي اسم العروسه هو ملك عبدالله الشافعي
