رواية بقلم عهد عامر الفصل الاول
شهرين ولحد دلوقتى اكتشفت ان اكتر وقت ليها بتقضيه جوه بيتها يعنى عايزه مراقبه جوه البيت اكتر بحكم ظروف شغل ابوها واخواتها وكمان الموقف اللى حصل امبارح وان المچرم يظهرلها فجأه ده أكد عليا ان طلبى منهم انى اتجوزها كان صح
اللوا : انت عارف يا محمد انك من اكفأ الظباط اللى هنا فى الجهاز عشان كده انا واثق فى قراراتك اتفضل على مكتبك
قام محمد وراح مكتبه اللى اتفاجأ فيه بوجود يزن صاحبه
يزن صاحب محمد من المدرسه متربيين سوا وبيحبوا بعض جدا وكاتب كتابه على اخت محمد عيونه سودا وبيحب عيلته ومراته جدا
محمد : ماشاء الله هما نقلوا مكتبك هنا
يزن : لا وانت الصادق قدرى ان تبقى صاحبى وعايز اطمن عليك وانا ليا اسبوع مش عارف اشوفك
محمد : انا بخير يا عم فيه ايه وهى دى اول مره
يزن : لا مش اول مره بس مش غريبه الغطسه دى على طول كنت بتكلمنى فون المرادى لا كنت فين
محمد بتوهان : كنت مع القمر
يزن بغباء : سافرت الفضاء! طيب مقولتش ليه
محمد : شوف يا يزن انا طول عمرى اسمع عن الانسان الغبى اول مره اشوفه لايف
يزن : يا عم خدنى على اد عقلى وفهمنى الاه ولا يكون قصدك ع المزة اللى بتراقبها
اتعصب محمد جدا وبص عليه
محمد بحدة : مزة! انت يا بنى متخلف ازاى تسمح لنفسك تقول على بنت كده وشوفتها فين اصلا!
يزن : بالراحه يا عم انت ناسى ان القضية كانت معروضة عليا اصلا وانا اللى رشحتك انت عشان مش معروف فى المنطقه انك تمسكها
محمد بهدوء : برضو ده ميحقلكش انك تقول عليها كده ترضى انت حد يجيب سيرة اختك او مراتك كده
يزن : لا طبعا انا قولتها عادى بعفوية يعنى
محمد : لا يا يزن لازم تاخد بالك من كلامك انت مش ضامن مين هيسمع ومين لا ومين هيتخيل وهتبقى اخدت ذنبها وخلاص
يزن : ذنوب ايه استغفر الله العظيم برضو متوهش الموضوع ايه حكايه القمر يا قمر
محمد : احم انا اتقدمتلها
يزن ببلاهه : اتقدمت لمين لمؤاخذه!
محمد : اتقدمت للانسه عائشه
يزن : لا واحده واحده كده وفهمنى اتقدمتلها ليه
محمد : مش هكذب عليك يا يزن انت عارفنى اكتر من نفسى بس انا اول م قريت المعلومات عنها وشوفتها بحكم مراقبتى ليها طول الوقت الشهرين اللى فاتو حبيتها حبيت البنت الرقيقه والخجوله حبيت هدوئها وحنانها على اللى حواليها حبيت معاملتها فى الشارع ولبسها واحتشامها من الاخر حسيت ان دى اللى ينفع تشيل اسمى بعيدا بقى عن الشغل وانى احميها رغم انى اضطريت اقولهم ان جوازنا هيبقى بغرض الحمايه
يزن : كل ده شايله ف قلبك وساكت! وليه مقولتش انك عاوز تتقدم وخلاص
محمد : خۏفت اترفض وانا مش عايز اخسرها انا من يوم م شوفتها وانا كل يوم بصلى استخاره وبدعى بيها فى قيام الليل حبها وصل فى قلبى لدرجة بعيدة اوى عن ما كنت اتخيل انى هحب مراتى بيها فى يوم من الايام
يزن : خدت رأى عمو حمزة طيب
محمد : بابا مش هيعترض انا عارف ومع ذلك كلمته هو وماما قبل ماخد اى خطوة وفهمتهم اننا هنكتب الكتاب فترة لحد م نخلص من المچرم ده وبعدين هنعمب الفرح تكون هى اخدت عليا وكمان اكون عرفت اعترفلها بمشاعرى
يزن : تصدق يلا يا محمد اول مره اعرف انك بتحس زينا وعندك مشاعر وبتاع كنت فاكرك جبلة
محمد : جبلة! تصدق انا غلطان انى مضيع وقتى وقاعد مع اشكالك امشى ياد على شغلك خلينى انا كمان الحقها
خرج يزن على مكتبه ومحمد راح الكلية عند عائشة لانه حفظ جدولها بحكم مراقبته ليها
نور : مالك يا عائشة سرحانه طول السيكشن ليه حتى المعيدة اخدت بالها
عائشة : مفيش منمتش امبارح بس ومطبقة
نور : وهى دى جديده عليكى مانتى ياما طبقتى ايه اللى جرا
عائشة : عادى تعب وهيروح لحاله
نور : بت انا حفظاكى قرى واعترفى مالك
عائشة : فيه عريس متقدملى ارتحتى بقى
نور : لولولولولولى يا الف نهار ابيض هبقى صحبة العروسة
عائشة : الله يعمر بيتك يا نور فضحتينا اهدى
نور : مش قادره والله وافقى وحياة أمك عايزة البس فستان سواريه
عائشة : نور يا حبيبتى وحدى الله كده شكله هيترفض
نور باحباط : ليه بس طيب هو شكله عامل ازاى اوصفيه
عائشة : نعم انتى هبلة يا بنتى عايزانى اوصفلك راجل حتى لو كان جوزى مينفعش
نور : مش قصدى اكيد طيب بلاش اوصفيه انتى حاسة بايه
عائشة : مش عارفه مرتاحه على قلقانه مش عارفه احدد انا مالى وخصوصا بعد اللى حصل امبارح خاېفة يكون متقدملى حماية ليا زى ما بيقول يعنى واخدنى كوسيلة للمج رم
نور : ده طبيعى عشان الحاجه دى جديده
