رواية بقلم عهد عامر الفصل الاول

عائشه الحق اروح انا بقى الوقت اتأخر

منصور : تعبناكى معانا يا بنتى وصلها يا عمر

نور بتوتر : ل لا لا شكرا يا عمى انا هعرف ارجع لوحدي

عمر بحدة : لا طبعا ترجعى وحدك ايه ف وقت زى ده انا هوصلك اتفضلى 

نور حضنت عائشه : خليكى مرتاحه وانا هجيبلك المحاضرات اول باول وهستاذن من دكاترة السكشن انك تعبانه ومش هتقدرى تيجى

عائشة : ربنا يديمك يا رب يا نور خلى يالك من نفسك واما توصلى كلمينى

نور : حاضر يا حبيبتى 

مشيت نور مع عمر وفضلت عائشة قاعدة مع والدتها ومازن ووالدها فى الليفنج بيحاولوا يخففوا عنها

مازن : ايه رأيك ف سهرة جامدة جمودة من بتوع زمان ليا انا وانتى وعمر

عائشة : بجد يا مازن طب وشغلك!

مازن : احم وبلا فخر انا اخدت اجازة بكره من المستشفى وكمان هخلى عمر ياخد اجازة من الشركة يوم مش حاجة يعنى 

عائشة : اشطا كلم عمر يجيب لوازم السهرة وتعالى نختار فيلم حلو

مازن : اشطا بس وحياة الحاجة اللى قاعدة هناك دى لو شغلتى فيلم كارتون لغ زك

عائشة : كارتون يعنى ايه كارتون

ضحك مازن ووالدتها ووالدها عليها وانها نوعا ما فاقت من اللى هى فيه واجلوا موضوع محمد اما ييجى عمر عشان يعرفوا يتكلموا معاها 

عند عمر فى العربية

عمر كان سايق ومركز فى الطريق ونور كانت قاعدة ورا وهى متوترة هى اه بتحبه بس قربه منها بيوترها فيه حاجه تشد وتخوف ف نفس الوقت

عمر : احم اسفين يا انسة نور على تاخيرك

نور : لا ابدا يا باشمهندس انت متعرفش غلاوة عائشة عندى

عمر : ربنا يديم صحبتكم

نور : يا رب اللهم امين

عمر فى نفسه : صبرنى يا رب كان لازم اعمل حمش انا واقول لا اوصلها ماكنت بعتها مع اى غفير بس لا برضو مكنتش هتطمن عليها اقول عليكى ايه يا نور حبك لعڼة وصابت قلبى وخاېف انك تعرفى تقولى انى كنت ببص عليكى مع انى والله محافظ عليكى اكتر من نفسى 

عمر بصوت عالى : صبرنى يا رب

نور باستغراب : فيه حاجه يا باشمهندس

عمر : لا مهو انا مش عارف اسكت أنسة نور انا هجيب اهلى واجى اتقدملك بس بعد م عائشة تخف 

قال الكلام ده وكان وصل بيت نور اللى مصدقت ونزلت من عربيته جرى على بيتها وهى قلبها بيدق ويسقف كمان من اللى عمر قاله

عمر : غبى غبى المواضيع دى مش خبط لزق مش كنت قولت لعائشة الاول ربنا يحمي غبائى 

واتحرك ووقف عند سوبر ماركت اشترى حاجات عائشة بتحبها ورن عليه مازن وكمل شرى ورجع تانى بيته 

الضو : يعنى المعلومات دى أكيد

 : عيب عليك يا باشا انا سمعته بودانى وهو بيقول بكرة هيكتبوا الكتاب

الضو : يبقى لازم اتحرك الليله

 : لا يا باشا اخواتها واخدين اجازه وقالوا انهم هيسهروا مع بعض والسهرة دى معناها انهم بيناموا مكانهم للصبح 

الضو : لا مهو انا مش هسكت لازم اتحرك

 : يا باشا البت مش هتوافق انا متاكدة

الضو : مش مهم عندى كل ده انا البت دى تلزمنى 

 : اتقل يا باشا وهتبقى ليك وانا هبلغك بكل جديد 

الضو : وماله ادينا مستنيين 

دخل عمر وهو شايل الحاجه اداها للشغاله ودخل وقعد معاهم 

منصور بتردد : عائشة انا عارف انه مش وقته بس محمد عايز يكتب كتابه بكرة

عائشة پصدمة : بكرة ازاى يا بابا

عمر : حبيبتى اتاكدى اننا كلنا مش هنغصبك على حاجه احنا عايزين مصلحتك 

عائشة : انا عارفه يا ابيه بس ليه مينفعش حماية من غير جواز

مازن : صدقينى ده هيبقى حماية ليكى وليه الواضح انه ملتزم وعارف الصح من الغلط وهو عارف ان المراقبة بيبقى عايز ان الاربعة وعشرين ساعة يكون معاكى فهيبقى بصفة ايه كده افضل وبرضو براحتك

عائشة : لا يا جماعة انا مش موافقه ادونى فرصتى

سحر : عائشة يا حبيبتى انا عارفة انك خاېفه من خطوة زى دى بس صدقينا كل ده لمصلحتك احنا عايزين نتطمن عليكى وبعدين مش يمكن يطلع ابن حلال وجوازتكم تكمل لاخر العمر 

عائشة : انا مش هفضل اقول يمكن يا ماما انا مش عايزة ادخل تجربة زى دى طيب افرضى يا ستى وافقت عليه ومشاعرى اتحركت ليه وحبيته وهو لا واطلقنا ارجع اقول يا ريت اللى جرا ماكان وابقى بدل مخرج من الموضوع بالطلاق بس هيبقى طلاق وكسرة لقلبى لا يا بابا انا مش موافقه واقفلوا الموضوع على كده 

قالت كده فى دخول الشغالة وهى بتحطلهم الحاجه اللى جابها عمر وخرجت تانى 

عمر : اللى تشوفيه يا عائشة بس عشان خاطرى فكرى تانى محمد كان خاېف عليكى انا شوفت نظرة الخۏف فى عنيه انهارده مستناش انك تكملى كلامك ودخل يفرغ كاميرات المكتبة